بر جهان هر کس که از روی از صائب تبریزی غزل 2338

1 بر جهان هر کس که از روی تأمل بگذرد از بساط خار با دامان پر گل بگذرد

2 جنگ دارد با توکل، بر توکل اعتماد آن توکل دارد اینجا کز توکل بگذرد

3 رنگ و بو روشن ضمیران را نگردد سنگ راه چون شود خورشید طالع شبنم از گل بگذرد

4 می شود باد خزان شیرازه جمعیتش عمر هر کس در پریشانی چون سنبل بگذرد

5 نکته ها درج است در هر صفحه رخسار گل چون بر این مجموعه در یک هفته بلبل بگذرد؟

6 در بهار از باده گلگون گذشتن مشکل است واعظ از ما بگذران تا موسم گل بگذرد

7 از تواضع می توان مغلوب کردن خصم را می شود باریک چون سیلاب از پل بگذرد

8 نغمه سنجانی که صائب از مقامات آگهند گوش می گیرند هر جا حرف بلبل بگذرد