بر شیشه و پیاله ظفر یافت از صائب تبریزی غزل 4811

1 بر شیشه و پیاله ظفر یافت دست ما ای آفتاب داغ شو، ای آسمان بسوز

2 راهی است راه عشق که ناچار رفتنی است یوسف تو هم در آتش این کاروان بسوز

3 بر کوره گلابگر افتاد راه گل بلبل تو نیز خار و خس آشیان بسوز

4 مردانه زیر تیغ چو شمع ایستاده شو تا ممکن است تن زن و تا می توان بسوز

5 زین بیش پایمال درین خاکدان مباش از بوسه وداع دل آسمان بسوز

6 خاکستر مرا ز حسد چشم می زنند پروانه مرا ز نظرها نهان بسوز

7 صائب ز آستانه جانان، دل شبی بربای  بوسه ای و دل پاسبان بسوز