عمر اگر باقی است بوسی از صائب تبریزی غزل 1396

1 عمر اگر باقی است بوسی زان دهن خواهم گرفت خون خود را ازان لب شکرشکن خواهم گرفت

2 گر به هشیاری حجابش مانع احسان شود در سر مستی ازان شیرین سخن خواهم گرفت

3 یا به خون خود لبش را می کنم یاقوت رنگ یا عقیق آبدارش در دهن خواهم گرفت

4 از لطافت گر ز آغوشم کند پهلو تهی رخصت نظاره ای زان سیمتن خواهم گرفت

5 رشته هستی ز پیچ وتاب اگر کوته نشد جرعه آبی ازان چاه ذهن خواهم گرفت

6 همچو قمری رخصت بر گرد سر گردیدنی هر چه باداباد، ازان سرو چمن خواهم گرفت

7 گر چه از مینا کسی نگرفته خون جام را خونبهای دل ازان پیمان شکن خواهم گرفت

8 چشم من در پاکدامانی کم از یعقوب نیست سرمه بینش ز بوی پیرهن خواهم گرفت

9 می شود پامال صائب چون شود دعوی کهن در همین جا خونبهای خویشتن خواهم گرفت