دل پیران کهنسال غمین از صائب تبریزی غزل 3464

1 دل پیران کهنسال غمین می باشد قامت خم شده را داغ نگین می باشد

2 در دل هرکه بود خرده رازی مستور همچو دریای گهر تلخ جبین می باشد

3 از لب ساغر می راز تراوش نکند ساکن کوی خرابات امین می باشد

4 یاد رخسار تو هم آتش بی زنهارست رتبه حسن گلوسوز همین می باشد

5 خال در کنج لب و گوشه چشم است مقیم دزد پیوسته طلبکار کمین می باشد

6 دهن خویش مکن باز به دریا صائب که غذای صدف از در ثمین می باشد