آه سرم در تو ای آتش عنان از صائب تبریزی غزل 1384

1 آه سرم در تو ای آتش عنان خواهد گرفت خون بلبل را خوان از گلستان خواهد گرفت

2 شعله حسن جهانسوزت فرو خواهد نشست لاله ات را داغ حسرت در میان خواهد گرفت

3 سنبل زلفت ز یکدیگر پریشان می شود هر گرفتاری به شاخی آشیان خواهد گرفت

4 سرمه آشوب خواهد ریخت از مژگان تو ماه نو از دست ابرویت کمان خواهد گرفت

5 ملک حسنت را کز آن صبح تجلی گوشه ای است لشکر خط قیروان تا قیروان خواهد گرفت

6 شعله واسوختن از سینه ها سر می کشد آتش بیتابیت در مغز جان خواهد گرفت

7 بوسه دندان تغافل بر جگر خواهد نهاد سجده احرام سفر زان آستان خواهد گرفت

8 رنگ ریزی های پی در پی تماشاکردنی است در گلستانت دم سرد خزان خواهد گرفت