1 ای دل روشن حجاب از طارم اخضر مکن آفتاب خویش را مغلوب نیلوفر مکن

2 زیر گردون باش چندانی که جسمت جان شود گندمت چون آرد شد در آسیا لنگر مکن

3 حق نمایی کار هر آیینه بی زنگ نیست تا بود دل، روی در آیینه دیگر مکن

4 دام تزویرست خاموشی سگ گیرنده را نفس اگر عاجز نماید خویش را باور مکن

5 مرگ چون مو از خمیرت می کشد آسان برون ریشه محکم در دل فولاد چون جوهر مکن

6 لنگر بحر حوادث دل به دریا کردن است سیر این دریای پر آشوب، بی لنگر مکن

7 سفله را با خود طرف کردن طریق عقل نیست زینهار از ناکسان صائب شکایت سر مکن