هر شیشه دلی حوصله شور از صائب تبریزی غزل 4349

1 هر شیشه دلی حوصله شور ندارد عریان جگر خانه زنبورندارد

2 در پله معراج رسد گوی ز چوگان از دار محابا سر منصور ندارد

3 نادان که کند دعوی دانش بر نادان زشتی است که شرم از نظر کورندارد

4 زد غوطه به خون برلب هر کس زدم انگشت این غمکده یک خاطر مسرور ندارد

5 از دیده بیناست غرض دیدن خوبان پوشیده به آن چشم که منظور ندارد

6 ز اندوختن دانه دل سیر نگردد در حرص کمی خال تو از مور ندارد

7 صائب سخن سبز بود زنده جاوید فیروزه من کان نشابورندارد