نه سرخ چهره خورشید را از صائب تبریزی غزل 6605

1 نه سرخ چهره خورشید را شفق کرده که از خجالت روی تو خون عرق کرده

2 بگو به غمزه که شمشیر در نیام کند که شرم کشور حسن ترا نسق کرده

3 کجا خورد غم دل کودکی که مصحف را همیشه ختم به گرداندن ورق کرده

4 شده است زورق خورشید و ماه طوفانی ز تاب می گل روی تو تا عرق کرده

5 ز روی ساده به هر کس که هم سبق شده ای صحیفه دل خود ساده از سبق کرده

6 فتد چو کار به سر، کار ذوالفقار کند به تیغ آه دلی را که درد شق کرده

7 ز خلق صائب هر کس که روی گردان شد به هر طرف که کند روی، رو به حق کرده