نه از جام دگر هر دم درین از صائب تبریزی غزل 5569

1 نه از جام دگر هر دم درین میخانه سرگرمم که چون خورشید تابان من به یک پیمانه سرگرمم

2 به یک آتش چو داغ لاله می سوزم درین گلشن نه هر شمعی تواند کرد چون پروانه سرگرمم

3 شود از سنگباران ملامت تر دماغ من ازین رطل گران چون مردم دیوانه سرگرمم

4 نظر چون مردم بالغ نظر بر نو خطان دارم درین مکتب نسازد ابجد طفلانه سرگرمم

5 نگیرد پیش راه عزم من گردون کم فرصت به هر کاری که سازد همت مردانه سرگرمم

6 زآبادی شود وحشت فزون جانهای وحشی را از آن پیوسته در تعمیر این ویرانه سرگرمم

7 مرا دلگرمی صیاد دارد در قفس صائب نه آن مرغم که سازد حرص آب و دانه سرگرممم