1 نباشد لقمه ای بی خون دل بر خوان درویشان نگردد خشک هرگز از قناعت نان درویشان

2 نریزند آبروی خویش بهر عمر جاویدان که باشد آبرو سرچشمه حیوان درویشان

3 از ایشان جوی همت گر هوای سلطنت داری که تاج و تخت باشد کمترین احسان درویشان

4 اگر چه دستشان کوتاهتر از آستین باشد بود گوی فلک ها در خم چوگان درویشان

5 ز کوه قاف اگر باشد شکوه سلطنت افزون پر کاهی ندارد وزن در میزان درویشان

6 سگ از همراهی اصحاب کهف از شیر مردان شد مکن دست ارادت کوته از دامان درویشان

7 نباشد ذره ای نومید از احسانشان صائب ازان گرم است چون خورشید دایم نان درویشان