1 نه زر و سیم و نه لعل و نه گهر خواهد ماند در بساط تو همین گرد سفر خواهد ماند

2 زین گلستان که به رنگینی آن مغروری مشت خاکی به تو ای باد سحر خواهد ماند

3 زینهمه لاله بی داغ که در گلزارست داغ افسوس بر اوراق جگر خواهد ماند

4 کام بی برگ و نوایان به ثمر شیرین کن در ریاضی که نه برگ و نه ثمر خواهد ماند

5 توشه ره، دل ازین عالم فانی بردار که همین با تو ز اسباب سفر خواهد ماند

6 چون فلک وام عناصر ز تو واپس گیرد از تو ای خواجه نظر کن چه دگر خواهد ماند

7 خشت، بالین تو سازند پرستارانت از تو هرچند دو صد بالش پر خواهد ماند

8 این جهان آینه و هستی ما نقش و نگار نقش در آینه آخر چه قدر خواهد ماند؟

9 عشق دل را چه خیال است به ما بگذارد؟ به صدف سینه چاکی ز گهر خواهد ماند

10 تیشه بر پای خود آن کس که درین ره نزند در دل سنگ نهان همچو شرر خواهد ماند

11 مشق پرواز ز بی بال و پری کن صائب که درین بادیه نه بال و نه پر خواهد ماند