1 گشاده رویی من برد دست خصم از کار شراب شیشه شکن در پیاله شد هموار

2 کباب سینه گرم من است داغ جنون زمین سوخته جان می دهد به تخم شرار

3 مکن ز سختی ره شکوه همچو نو سفران که خاک نرم کند آب را گران رفتار

4 یکی هزار شد از باده زنگ کلفت من که آب سبزه خوابیده را کند بیدار

5 به زهد خشک به جایی نمی رسد زاهد که پای آبله دارست دست سبحه شمار

6 میان بلبل و پروانه فرق بسیارست کجا به رتبه کردار می رسد گفتار

7 شده است سرو حصاری ز طوق فاختگان قد خدنگ تو تا گشته در چمن سیار

8 گناه مانع ایجاد ما نشد اول چگونه مانع غفران شود در آخر کار

9 ز موج ریگ روان است بر جناح سفر مدار چشم اقامت ز عمر خوش رفتار

10 جگر خراش تر از شیشه است باده عشق بشوی دست ز جان، لب براین پیاله گذار

11 شود پر از گهر از حفظ آبرو صائب صدف اگر نگشاید دهن به ابر بهار