جنون من ز نسیم بهار کامل از صائب تبریزی غزل 3841

1 جنون من ز نسیم بهار کامل شد حذر کنید که دیوانه بی سلاسل شد

2 گذشت صبح نشاطش به خواب بیخبری سیه دلی که ز سیر شکوفه غافل شد

3 مرا چو نوسفران نیست چشم بر منزل که از فتادگیم راه جمله منزل شد

4 قبول خلق شد از قرب حق حجاب مرا سفیدرویی ظاهر سیاهی دل شد

5 درآفتاب قیامت عجب که تشنه شود به آب تیغ تو هر تشنه ای که واصل شد

6 ز صید زخمی خود نیست بیخبر صیاد چگونه حسن تواند ز عشق غافل شد؟

7 چراغ برق نماند به زیر دامن ابر مباش امن ز دیوانه ای که عاقل شد

8 به چار موجه ازان کشتی تو افتاده است که بادبان تو از دامن وسایل شد

9 سرم به سایه طوبی فرو نمی آید که نخل کشته من دست و تیغ قاتل شد

10 به وصل منزل مقصود می رسد صائب به نارسایی خود رهروی که قایل شد