چشمم از خواب پریشان، از صائب تبریزی غزل 1199

1 چشمم از خواب پریشان، چشمه پر سنبلی است از دل صد پاره هر مژگان من شاخ گلی است

2 دردمندان ترا هر لخت دل، مه پاره ای است موشکافان ترا هر آه، مشکین کاکلی است

3 گر چه از یک خم می بیرنگ وحدت می کشند در خرابات مغان هر شیشه ای را قلقلی است

4 پرده گوش ترا کرده است غفلت آهنین ورنه هر خاری درین گلشن، زبان بلبلی است

5 تا اثر از نقش پای ناقه لیلی بجاست دامن صحرا بر این دیوانه دامان گلی است

6 سیل هیهات است در آغوش پل لنگر کند عمر سیل لاابالی، قامت خم چون پلی است

7 فکر رنگین تو صائب عالمی را مست کرد کلک سر مست ترا هر نقطه ای جام ملی است