مست ناز من ز ساغر تا لبی تر می‌کند
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- 9
1 مست ناز من ز ساغر تا لبی تر می‌کند از لب میگون دو چندان می به ساغر می‌کند
2 بلبل از افغان رنگین سرخ دارد روی باغ بوستان‌پیرا دهان غنچه پر زر می‌کند
3 صبح پیری کرد خواب غفلت ما را گران بادبان بر کشتی ما کار لنگر می‌کند
4 آب روشن می‌کند ظاهر ضمیر خاک را نغمه در دل هرچه می‌باشد مصور می‌کند
5 روی گردان زاهد از دنیا برای شهرت است سکه از بهر روایی پشت بر زر می‌کند
6 از تلاش پایه رفعت شود دین پایمال پشت بر محراب واعظ بهر منبر می‌کند
7 بس که افتاده است گیرا حرف شوق‌آمیز من نامه من کار شاهین با کبوتر می‌کند
8 خواب مرگش را نسازد بستر بیگانه تلخ در حیات آن دوربین کز خاک بستر می‌کند
9 درگذر از کشتن صائب که صید ناتوان تیغ را دندانه از پهلوی لاغر می‌کند