1 ناله را درد از دل افگار می آرد برون زخم ناخن نغمه را از تار می آرد برون

2 تنگدستی نفس را در حلقه فرمان کشد کجروی را راه تنگ از مار می آرد برون

3 حسن برگیرد همان افتاده خود را ز خاک سایه را مهر از ته دیوار می آرد برون

4 سرکشان را می تواند بر سر رحم آورد هر که تیغ از قبضه کهسار می آرد برون

5 می خلد در دیده اش خار ندامت عاقبت راه پیمایی که از پا خار می آرد برون

6 می برد داغ کلف هر کس که از رخسار ماه سینه ما را هم از نگار می آرد برون

7 دید در آیینه گل هر که رخسار خزان از گلستان دیده خونبار می آرد برون

8 زلف کافر را غبار خط مسلمان می کند سر ز جیب سبحه این زنار می آرد برون

9 دامن از خار شلایین علایق جمع کن کز گریبان صد گل بی خار می آرد برون

10 رشته جان را کند هر کس که صائب بی گره سر ز جیب گوهر شهوار می آرد برون