غضب ستیزه گر و عقل قهرمان از صائب تبریزی غزل 909

1 غضب ستیزه گر و عقل قهرمان در خواب شتر گسسته مهارست و ساربان در خواب

2 گذشت عمر چو آب روان و ما غافل بنای خانه بر آب است و پاسبان در خواب

3 چگونه چشم تو در خواب حرف می گوید؟ ز شوق حرف زنم با تو آنچنان در خواب

4 اگر نه قوت سحرست، چشم یار چرا کشیده دارد ز ابروی خود کمان در خواب؟

5 سواد شعر تو صائب جلای چشم دهد ندیده است چنین سرمه اصفهان در خواب