مردان نظر سیاه به دنیا از صائب تبریزی غزل 4228

1 مردان نظر سیاه به دنیا نمی‌کنند روز سفید خود شب یلدا نمی‌کنند

2 پیکان دهن به خنده چو سوفار باز کرد از کار ما هنوز گره وا نمی‌کنند

3 خوبان که همچو سیل عنان‌ریز می‌روند اندیشه از خرابی دل‌ها نمی‌کنند

4 دارد حذر ز سایه خود عقل شیشه دل دیوانگان ز سنگ محابا نمی‌کنند

5 در عالمی که حشر مکافات قایم است از تیشه رخنه در دل خارا نمی‌کنند

6 آن‌ها که کرده‌اند چو کف بار خود سبک اندیشه از تلاطم دریا نمی‌کنند

7 در راه چون پیاده حج خرج می‌شوند جمعی که فکر توشه عقبی نمی‌کنند

8 سستی مکن که راهنوردان کوی عشق در خواب مرگ نیز کمر وانمی‌کنند

9 صائب تمام عمر به زندان وحشتند جمعی که زندگی به مدارا نمی‌کنند