گر غیر مرا از تو به نیرنگ از صائب تبریزی غزل 4378

1 گر غیر مرا از تو به نیرنگ برآورد نتوان در دل را به گل وسنگ برآورد

2 خورشید نفس سوخته آمد به تماشا تا آن رخ گلگون خط شبرنگ برآورد

3 از آتش رخسار تو داغی به جگر داشت هر لاله که سر از جگر سنگ برآورد

4 با سینه آتش چه کند ناخن خاشاک نتوان به خراش دل ما چنگ برآورد

5 از دل به زبان نامده گردید سخن سبز در سینه من بس که نفس زنگ برآورد

6 با زور محبت چه کند سختی هجران معشوقه خود کوهکن از سنگ برآورد

7 سیمای خزان بود گل روی سخن را صائب ز دم گرم من این رنگ برآورد