مستوری حسن از نظر بوالهوس از صائب تبریزی غزل 2112

1 مستوری حسن از نظر بوالهوس ماست این آینه رو پرده نشین از نفس ماست

2 بال و پر ما تیر جگردوز خزان است پیراهن گل چاک ز شوق قفس ماست

3 اندیشه نداریم چو شمع از دهن گاز سر پیش فکندن ثمر پیشرس ماست

4 از حسن گلوسوز شکر باج ستانیم پروانه ناکام، کباب مگس ماست

5 بی برگی ما برگ و نوای دگران است شیرازه گلهای چمن خار و خس ماست

6 هر چند درین قافله پامال غباریم هر کس که به راه آمده است از جرس ماست

7 صائب مگر ایام خزان پاک نماید گردی که بر آیینه گل از نفس ماست