چشم مارا صبح پیری شد شکر خواب دگر از صائب تبریزی غزل 4623

1 چشم مارا صبح پیری شد شکر خواب دگر قامت خم شد کمند عمر را تاب دگر

2 خواب غفلت خانه در چشم گرانجانی که کرد می شود شور قیامت پرده خواب دگر

3 از دل چاک است ما را قبله حاجت روا رو نمی آریم هر ساعت به محراب دگر

4 شسته ایم از عالم اسباب ما هرچند دست حلقه بر در می زند هر لحظه سیلاب دگر

5 گر چه پیری قامت ما را کمان حلقه ساخت بهر سرگردانی ماگشت گرداب دگر

6 گرچه پیری برد گیرایی ز دست اختیار هر سرمو گشت برتن نبض بیتاب دگر

7 گرچه در جمعیت اسباب پریشانی است جمع می پرد چشمم همان در جمع اسباب دگر