دل را سیاه آه غم آلود می از صائب تبریزی غزل 4181

1 دل را سیاه آه غم آلود می کند تاریک چشم روزنه را دود می کند

2 از سوز عشق پاک می شود دل ز آرزو آتش علاج خامی این عود می کند

3 از روزن است خانه گل را اگر گشاد دل را گشاده روزن مسدود می کند

4 روی سیه بود چو نگین حاصل کریم بهر بلند نامی اگر جود می کند

5 در انتقام هند ایاز سیاه چشم خاک سیه به کاسه محمود می کند

6 از داغ تشنگی جگرم گرشود کباب حاسد به چشم شور نمکسود می کند

7 گر دیگران به دیدن روی تو خوشدلند صائب دلی به یاد تو خشنودمی کند