خوش آن که از دو جهان گشت از صائب تبریزی غزل 580

1 خوش آن که از دو جهان گشت بی نیاز اینجا گرفت دامن آن یار دلنواز اینجا

2 مبین دلیر در آن چشم های خواب آلود که چشم بسته کند صید، شاهباز اینجا

3 کسی میانه اهل جنون علم گردد که بادبان کند از پرده های راز اینجا

4 به آستان خرابات سرکشی مفروش که بیست حج پیاده است یک نماز اینجا

5 ترا که راه به سنگ محک بود فردا مکن ملاحظه از بوته گداز اینجا

6 اگر به سایه بید احتیاج خواهی داشت در آن جهان، علم آه بر فراز اینجا

7 نسیم رحمت حق گر چه عقده پردازست بکوش و غنچه دل ساز نیم باز اینجا

8 در انتظار تو، از جوی شیر، چشم بهشت سفید گشت، مشو آشیان طراز اینجا

9 در بهشت برین گر گشاده می خواهی مکن به مردم محتاج، در فراز اینجا

10 در آفتاب قیامت نمی شوی بیدار چنین که چشم تو بسته است خواب ناز اینجا

11 به گفتگو نتوان اهل حال شد صائب خموش باش و سخن را مکن دراز اینجا