1 عشق راباشد به عاشق دلنوازی بیشتر می کند بیچارگان را چاره سازی بیشتر
2 می کشد قامت به قدر ریشه هر نخلی که هست هر قدرپستی فزونتر، سرفرازی بیشتر
3 عشق عالمسوز کی فارغ گذارد حسن را؟ شمع از پروانه دارد جانگدازی بیشتر
4 می شود هرچند محو از روی گرم آفتاب می کند شبنم همان آیینه سازی بیشتر
5 د رخرابات مغان از پرتو دلهای پاک هر قدر آلوده تر دامن نمازی بیشتر
6 می کشد قامت نی بی مغز بیش از نیشکر درسبک مغزان بود گردن فرازی بیشتر
7 پیش راه شکوه خونین نگیرد خامشی رشته اشک از گره گیرد درازی بیشتر
8 ظالمان را نرم می گردد دل از فرمان عزل حسن نو خط می کند عاشق نوازی بیشتر
9 تا نگردیده است صائب آدمی بالغ نظر می زند ناخن به دل عشق مجازی بیشتر