-
لایک
-
ذخیره
- شاعر
- عکس نوشته
- ثبت کامنت
- دیگر شعرها
کم کم دل مرا غم واندیشه از صائب تبریزی غزل 4072
کم کم دل مرا غم واندیشه می خورد
1 کم کم دل مرا غم واندیشه می خورد این باده عاقبت سر این شیشه می خورد
2 مسدود چون کنم که درین تنگنا مرا بادی به دل ز روزن اندیشه می خورد
3 خون دل است روزی غم پیشگان فکر بیچاره آن که روزی ازین پیشه می خورد
4 ضعفم رسیده است به جایی که پای من از موجه هوا به دم تیشه می خورد
5 جایی که خون ز ناخن خورشید می چکد فرهاد ساده لوح غم تیشه می خورد
6 نخلی است آسمان که دل ماست ریشه اش این نخل سرکش آب ازین ریشه می خورد
7 پرورده اند شیشه افلاک را به زهر بیچاره آن که زخمی ازین شیشه می خورد
8 موقوف یک پیاله بود زهد خشک من از چشم شیر برق به این بیشه می خورد
9 صائب کجا رسد به هما استخوان ما ما را چنین که آتش اندیشه می خورد
کامنت
