1 گوش شو هر جا سخن را ساز نتوانی نمود مهر بر لب زن دلی گرباز نتوانی نمود

2 بر میاور سر ز جیب خامشی چون شمع روز گر سر خود را فدای گاز نتوانی نمود

3 بیقراری می رساند شهپر توفیق را بال بر هم زن اگر پرواز نتوانی نمود

4 پا به دامان اقامت، سر به زیر بال کش پنجه چون در پنجه شهباز نتوانی نمود

5 حسن در دلهای روشن می نماید خویش را آه اگر آیینه را پرداز نتوانی نمود

6 نیست صائب کم ز قدرت در مقام خویش عجز بر زمین نه ساز را گر ساز نتوانی نمود