در زیر خرقه شیشه می را از صائب تبریزی غزل 4707

1 در زیر خرقه شیشه می را نگاه دار این ماه را نهفته در ابر سیاه دار

2 از ریشه بر میار نهال امید را ته شیشه ای برای صبوحی نگاه دار

3 بی شاهد و شراب شب ماه مگذران چشمی به روی ساقی و چشمی به ماه دار

4 پیر مغان ز توبه ترا منع اگر کند زنهار گوش هوش به آن خیر خواه دار

5 بال وپری است نشو و نما را زمین پاک پاس نفس برای دم صبحگاه دار

6 خودبین شود ز آینه بی غبار، نفس دل را نهفته درته گرد گناه دار

7 عرض صفای سینه مده پیش غافلان درپیش زنگی آینه خود سیاه دار

8 ماهی محیط را بسر از خامشی کشید صائب به بزم باده زبان را نگاه دار