من که از وسعت مشرب به فلک ساخته ام
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
1 من که از وسعت مشرب به فلک ساخته ام پیش خوی تو مکرر سپر انداخته ام
2 روی بر تافتن از من ز مسلمانی نیست مه که ابروی ترا قبله خود ساخته ام
3 برگ سبزی به من از سرو تو هرگز نرسید گر چه سر حلقه عشاق تو چون فاخته ام
4 نفس گرم ازین بیش چه تاثیر کند؟ جامه سرو ترا فاخته ای ساخته ام
5 تکمه چاک گریبان خجالت مپسند این سری را که به امید تو افراخته ام
6 حسن را هیچ مبصر نشناسد چون من که چو یعقوب درین کار نظر باخته ام
7 گرگ در پیرهنم جلوه یوسف دارد تا ز زنگار خودی آینه پرداخته ام
8 فارغ از خلدم و آسوده از دوزخ صائب من که با سوختن از هر دو جهان ساخته ام