روی کار دیگران و پشت کار از صائب تبریزی غزل 1194

1 روی کار دیگران و پشت کار من یکی است روز و شب در دیده شب زنده دار من یکی است

2 سنگ راه من نگردد سختی راه طلب کوه و صحرا پیش سیل بی قرار من یکی است

3 خنده کبک و صدای تیشه های دلخراش در دل آسوده کوه وقار من یکی است

4 نیست چون گل جوش من موقوف جوش نوبهار خون منصورم،خزان و نوبهار من یکی است

5 قلب من گردیده از اکسیر خرسندی طلا چهره زرین و قصر زرنگار من یکی است

6 بی تأمل بر نمی دارم قدم از جای خویش خار و گل ز آهستگی در رهگذر من یکی است

7 گر چه در ظاهر عنان اختیارم داده اند حیرتی دارم که جبر و اختیار من یکی است

8 ساده لوحی فارغ از رد و قبولم کرده است زشت و زیبا در دل آیینه وار من یکی است

9 جوش گل غافل نمی سازد مرا زان گلعذار گر شود عالم نگارستان، نگار من یکی است

10 نیست هر لخت از دل صد پاره ام جایی گرو سکه سیم و زر کامل عیار من یکی است

11 می برم چون چشم خوبان دل به هر حالت که هست خواب و بیداری و مستی و خمار من یکی است

12 من که چون گوهر ز آب خویش دریایی شدم ساحل خشک و محیط بی کنار من یکی است

13 می رباید کوه را چون کاه صائب سیل عشق ورنه کوه قاف و صبر پایدار من یکی است