آن کسی چشم و چراغ است نظر از صائب تبریزی غزل 3385

1 آن کسی چشم و چراغ است نظر بازان را که چو یعقوب درین کار نظر می بازد

2 نیست امروز نظر بازی صائب با اشک عمرها رفت که با گریه نظر می بازد

3 چه عجب دل اگر از شوق جگر می بازد؟ نقد جان را به سر شعله شرر می بازد

4 پیش ما سوخته جانان که نظر می بازیم حرف پروانه مگویید که پر می بازد

5 پاس گفتار نگهبان حیات ابدست شمع از تیز زبانی است که سر می بازد

6 چون ز فرهاد نگیرم سند جان سختی؟ من که از تاب غمم کوه کمر می بازد

7 نتوان همچو خضر آب به تنهایی خورد تشنه ما به لب بحر جگر می بازد