خراب چشم تو اندیشه عتابش از صائب تبریزی غزل 1799

1 خراب چشم تو اندیشه عتابش نیست که می پرست غم از تلخی شرابش نیست

2 بیاض گردن او در کتابخانه حسن سفینه ای است که حاجت به انتخابش نیست

3 گلی است چهره خندان آن بهار امید که زیر پوست رگ تلخی گلابش نیست

4 عجب که نامه امید من رسد به جواب که گر به کوه رسد ناله ام، جوابش نیست

5 به چشم جوهریان رشته ای است بی گوهر ز عشق او رگ جانی که پیچ و تابش نیست

6 بنای طاقت اگر کوه بیستون شده است حریف جلوه ناز گران رکابش نیست

7 ملایمت طمع از زاهدان خشک مدار که هر گلی که ز کاغذ بود گلابش نیست

8 نداده اند ترا چشم خرده بین، ورنه کدام نقطه که در سینه صد کتابش نیست؟

9 چراغ شهرت پروانه عالم افروزست وگرنه کیست که او داغ یا کبابش نیست؟

10 ز روی خلق کجا شرم می کند صائب سیه دلی که ز کردار خود حجابش نیست