از ته دل نیست در میخانه از صائب تبریزی غزل 247

1 از ته دل نیست در میخانه استغفار ما خوابها در پرده دارد دیده بیدار ما

2 در حوادث طاقت ما را شکیب دیگرست می کند پهلو تهی سیلاب از دیوار ما

3 گریه مستانه زنگ کلفت از دل می برد آب گوهر می نشاند گرد در بازار ما

4 ای سلیمان اینقدر استادگی در کار نیست می گشاید ناخن موری گره از کار ما

5 خون ما را پیری از گردون سنگین دل خرید قامت خم گشته شد انگشتر زنهار ما

6 از قماش دل چه می پرسی، نظر بگشا ببین ماه کنعان یک خریدار است در بازار ما

7 برنتابد منت تعمیر، دیوار خراب خضر وقتی کو که بی منت شود معمار ما

8 آفتاب رحمت حق بر دل ما تافته است اشک شادی چشمه تلخی است در کهسار ما

9 غنچه تصویر وا شد، عقده دل وا نشد در چه ساعت کرد پیوند این گره در تار ما؟

10 این جواب آن غزل صائب که ملا گفته است پرده دیگر مزن جز پرده دلدار ما