از نان و آب نیست بقا و ثبات از صائب تبریزی غزل 755

1 از نان و آب نیست بقا و ثبات ما باشد ز درد و داغ محبت حیات ما

2 یارب نصیب سوخته جانان عشق کن ته جرعه ای که مانده ز آب حیات ما

3 از سعی، راه عشق به پایان نمی رسد در ترک کوشش است طریق نجات ما

4 در دل هزار عقده ز افلاک داشتیم حل شد به یک پیاله می مشکلات ما

5 قد راست تا قیام قیامت نمی کند افتاد هر که از نظر التفات ما

6 افتاده است چاشنی عشق ما بلند در شیشه سپهر نگنجد نبات ما

7 دیدیم تا یگانگی ذات با صفات شد محو در تصور ذاتش صفات ما

8 محراب ماست روی به هر جانب آوریم زان بی جهت، شده است یکی تا جهات ما

9 صائب سیاهکاری ما را حساب نیست روی زمین سیاه شد از سیئات ما