منم که فیض شراب از کتاب از صائب تبریزی غزل 5727

1 منم که فیض شراب از کتاب می گیرم به همت از گل کاغذ گلاب می گیرم

2 هوای عالم آب است سازگار مرا دل از پیاله و جان از شراب می گیرم

3 در آتش است صراحی ز صبح خیزی من همیشه چشم قدح را به خواب می گیرم

4 ز چشم مست بتان چشم مردمی دارم چه ظالمم که خراج از خراب می گیرم

5 نشاط رفته ز عمر گذشته می خواهم حساب موج از بحر سراب می گیرم

6 به زور بازوی همت چو لعل در دل سنگ فروغ تربیت از آفتاب می گیرم

7 اگر به گوش صدف صائب این غزل خوانم هزار دامن در خوشاب می گیرم