خوش است حس که در پرده حیا از صائب تبریزی غزل 3853

1 خوش است حس که در پرده حیا باشد که بدنماست پریزاد خودنماباشد

2 برهنگی نشود پرده شرافت ذات چه نقص دارد اگر کعبه بی قبا باشد

3 کلید صد در بسته است جنبش نفسش لبی که خامش از اظهار مدعا باشد

4 مروت است که در عهد آن لب میگون فضای سینه من دشت کربلا باشد

5 ازان فقیر تمنای مومیایی کن که خود شکسته تر از نقش بوریا باشد

6 زسایلان در مسجد نمی شود خالی در کریم محال است بی گدا باشد

7 کدورت است زگردون نصیب زنده دلان که رزق شمع همین گردازآسیا باشد

8 در بهشت نبندندبر رخش صائب مرا کسی که به میخانه رهنما باشد