از تب رشک تو خورشید هلالی از صائب تبریزی غزل 1549

1 از تب رشک تو خورشید هلالی شده است طوبی از غیرت سرو تو خلالی شده است

2 (خون ما گر چه حرام است چو می، خوردن آن پیش این سنگدلان آب حلالی شده است)

3 آفتاب سخنش گرد جهان می گردد هر که ز اندیشه باریک هلالی شده است

4 (مختصر کن سخنم را به شکرخنده لطف که چراغ گله ام فتنه بالی شده است (کذا))

5 (خطرم چند چو طاوس بود از پر و بال؟ بر من این نکته رنگین چه وبالی شده است)

6 بر تن باد صبا پیرهن یوسف مصر از تب رشک تو فانوس خیالی شده است

7 (دل آسوده ات از حال به حالی گردد گر بدانی تو که صائب به چه حالی شده است)