گردش گردون به چشمم گردش از صائب تبریزی غزل 1180

1 گردش گردون به چشمم گردش پیمانه است عالم از کیفیت حسن تو یک میخانه است

2 گرد سرگشتن به یاد می پرستان می دهد خط مشکینی که بر دور لب پیمانه است

3 گریه کردن را دلی می باید از گل شادتر شاهد این حرف رنگین، گریه مستانه است

4 ذوق رسوایی مرا از خانه بیرون می کشد سنگ طفلان کهربای مردم دیوانه است

5 عالمی را نقطه خال لبش بیهوش کرد نقل این مجلس به صد کیفیت پیمانه است

6 بالش بخت مرا ریحان تر در کار نست خواب مخمل بی نیاز از منت افسانه است

7 صائب از من چند پرسی آشنای کیستی؟ آشنارویی که دارم معنی بیگانه است