خوابیده تر از راه بود راحله از صائب تبریزی غزل 823

1 خوابیده تر از راه بود راحله ما در سینه صحراست گره قافله ما

2 در دامن صحرای ملامت نتوان یافت خاری که نچیده است گل از آبله ما

3 دیوانه به همواری ما نیست درین دشت چون جوهر تیغ است خمش سلسله ما

4 از تشنه لبی گرد برآریم ز دریا خون در جگر باده کند حوصله ما

5 چون سیل، دلیل ره ما جذبه دریاست محتاج به رهبر نبود قافله ما

6 ما از تو جداییم به صورت، نه به معنی چون فاصله بیت بود فاصله ما

7 چون زلف، پریشانی ما دور و درازست کوتاه نگردد به شنیدن گله ما

8 جا دارد اگر زین غزل تازه نویسند صائب به لب یار، عزیزان صله ما!