نه آسان است بر گردن گرفتن از صائب تبریزی غزل 394

1 نه آسان است بر گردن گرفتن کار عالم را سلیمان بار دیگر چون گرفت از دیو خاتم را؟

2 دل روشن اسیر رنگ و بو هرگز نمی گردد در آتش می گذارد لاله و گل نعل شبنم را

3 به آسانی به دست آورده ای دامان درویشی چه می دانی ز درویشی چه لذتهاست ادهم را؟

4 اگر دست زنان مصر شد قطع از مه کنعان برید از هر دو عالم آن پسر مردان عالم را

5 شود محشور در سلک بخیلان در صف محشر اگر شهرت ز احسان مطلب افتاده است حاتم را

6 می گلرنگ پیران را به حال خویش می آرد نشاط عید اگر از ماه نو بیرون برد خم را

7 ز چشم بد خرابات مغان را حق نگه دارد! که دارد در بط می، شیر مرغ و جان آدم را

8 دمی دارد می پا در رکاب زندگی صائب به غفلت مگذران تا می توان زنهار این دم را