از خط سبز نشد یک سر مو حسن از صائب تبریزی غزل 1419

1 از خط سبز نشد یک سر مو حسن تو کم در ته زنگ ز شمشیر تو جوهر پیداست

2 نبض سیلاب بهارست رگ ابر بهار عالم آشوبی ازان زلف معنبر پیداست

3 برق را ابر نسازد ز نظرها پنهان شوخی حسن بتان از ته چادر پیداست

4 پیچش مو دهد از آتش سوزنده خبر سوز مکتوب من از بال کبوتر پیداست

5 به نمکزار توان پی ز نمکدان بردن شوری بخت من از دیده اختر پیداست

6 چشم بد دور ازان سلسله زلف دراز که ز هر حلقه او عالم دیگر پیداست

7 از گرانسنگی در دست سبک مغزی من شورش بحر ز بی تابی لنگر پیداست

8 این نه خط است که از عارض دلبر پیداست پیچ و تاب من ازان عارض انور پیداست