از تماشایی صفای روی جانان از صائب تبریزی غزل 2436

1 از تماشایی صفای روی جانان کم نشد عالمی گل چید و برگی زین گلستان کم نشد

2 گرچه ذرات جهان را چشم بینش آب داد قطره ای از چشمه خورشید تابان کم نشد

3 کاسه اهل کرم خالی نمی گردد ز جود ماه نو شد بدر و نور مهر تابان کم نشد

4 لنگر بیتابی دریا نمی گردد گهر شورش اهل جنون از سنگ طفلان کم نشد

5 کام ما را خنده پنهان او شیرین نکرد ز آب گوهر تلخی دریای عمان کم نشد

6 در همه روی زمین یک گردن بی طوق نیست حلقه ای هر چند ازان زلف پریشان کم نشد

7 عاشق از پاس ادب در وصل هجران می کشد حسرت طوطی زقرب شکرستان کم نشد

8 این جواب آن غزل صائب که نصرت گفته است شد جهان پرشور و گردی زان نمکدان کم نشد