1 در پرده شب هر که می ناب گرفته است از دست خضر در ظلمات آب گرفته است

2 شمع سر بالین بودش دولت بیدار آن را که خیال تو رگ خواب گرفته است

3 از روشنی عاریتی دل نگشاید آیینه ما زنگ ز مهتاب گرفته است

4 عاجز ز عنانداری سیلاب نگردد دستی که عنان دل بیتاب گرفته است

5 قربانی ما از نگه عجز، مکرر تیغ از کف بیرحمی قصاب گرفته است

6 نتوان ز دل ساده ما تند گذشتن آیینه ما دامن سیماب گرفته است

7 از غیرت چشم تر من بحر گرانسنگ پیچیدگی از حلقه گرداب گرفته است

8 مسجود خلایق ز عزیزی شده صائب هر کس ز جهان گوشه چو محراب گرفته است