1 در نظر هر که داد عشق تواش سروری ملک سلیمان بود حلقه انگشتری

2 چون به چمن بگذرد شعله رعنای تو سرو به بر می کند جامه خاکستری

3 در نظر اهل دید خار کند گلشنی در جگر قانعان قطره کند کوثری

4 خنده او چون گره واکند از کار شرم پای گذارد به کوه خنده کبک دری

5 هر کف خاک مرا شورش دیگر بود پیکر منصور را نیست غم بی سری

6 دامن خورشید را زود تواند گرفت هر که چو شبنم بود در پی گردآوری

7 رفت سلامت برون آخر ازین سنگلاخ آینه ما نداشت طالع اسکندری

8 ز اطلس و دیبای چرخ صائب بهتر بود اخگر دل زنده را جامه خاکستری