در نگارستان تهمت دامن از صائب تبریزی غزل 1292

1 در نگارستان تهمت دامن گل پاک نیست گر همه پیراهن یوسف بود، بی چاک نیست

2 ثابت و سیار او سوزانتر از یکدیگرند آتش افسرده در خاکستر افلاک نیست

3 آسمان از گریه ما خاکساران فارغ است باغبان را هیچ پروایی سرشک تاک نیست

4 ما سمندر مشربان را کی تواند صید کرد؟ از می گلگون رخ بزمی که آتشناک نیست

5 خاک بر فرقش اگر از کبر سر بالا کند هر که داند بازگشت او به غیر از خاک نیست

6 طره دستار می باید که باشد زرنگار اهل ظاهر را نظر بر شعله ادارک نیست

7 دل به روی راست، خال او ز مردم می برد خانه صیاد اینجا از خس وخاشاک نیست

8 ما ز هر روزن سری چون مهر بیرون کرده ایم روزن جنت به غیر از حلقه فتراک نیست

9 چون تواند صبح پیش سینه من شد سفید؟ در بساط صبح بیش از یک گریبان، چاک نیست

10 جاده چون مار سیه آوارگان را می گزد ما و آن راهی که دام نقش پا در خاک نیست

11 روزگارم تیره صائب زین سواد ناقص است شمع در ویرانه ام از شعله ادراک نیست