بهر روی خلق تاکی آرزو از صائب تبریزی غزل 4758

1 بهر روی خلق تاکی آرزو کردن نماز؟ چند دریک قبله خواهی بادورو کردن نماز؟

2 پیش این ناشسته رویان آبروی خود مریز تا توانی پیش حق با آبرو کردن نماز

3 تا نشویی دست از دنیا میاور رو به حق نیست جایز در شریعت بی وضو کردن نماز

4 با حدیث نفس احرام عبادت باطل است جمع هرگز کی شود با گفتگو کردن نماز؟

5 گوشه گیر از عالم پر شور اگر خواهی حضور کز پریشان خاطری نتوان دراو کردن نماز

6 نیست حاجت با وضو دست از علایق شسته را تا قیامت می توان بااین وضو کردن نماز

7 ماه کنعان را به سیم قلب سودا کردن است پیش چشم خلق ظاهر بین نکو کردن نماز

8 دست خود ناشسته از دنیا، تلاش قرب حق در حریم کعبه باشد بی وضو کردن نماز

9 نیست صائب از عبادت چشم عارف بربهشت کار مردان نیست بهر رنگ و بو کردن نماز