در داغ غوطه خورد دل غم سرشت از صائب تبریزی غزل 756

1 در داغ غوطه خورد دل غم سرشت ما با کعبه هم لباس شد آخر کنشت ما

2 از سنگ کودکان سر ما لاله زار شد خط شکسته بود مگر سرنوشت ما؟

3 برق از زمین سوخته نومید می رود دوزخ چه می کند به دل غم سرشت ما؟

4 هرگز چنان نشد که شود مصدر اثر مطلب چه بود ازین تن خاکی سرشت ما؟

5 یک اهل دل به سایه دیوار ما نخفت بالین یک غریب نگردید خشت ما

6 صائب از خاکمال حوادث شدیم خاک خط غبار بود مگر سرنوشت ما؟