منم که از جگر لاله داغ از صائب تبریزی غزل 5705

1 منم که از جگر لاله داغ می دزدم فروغ از گهر شب چراغ می دزدم

2 به نیم جنبش ابرو خموش می گردم به یک نسیم نفس چون چراغ می دزدم

3 اگر به مجلس می صد حدیث تلخ رود به زیرلب همه را چون ایاغ می دزدم

4 سراغ می کنم از مردمان نشان ترا دگر ز رشک نشان از سراغ می دزدم

5 ز داغ بی نمکی چند زخم من سوزد ز بزم عشق نمکدان داغ می دزدم

6 دماغ نکهت تند نسیم زلف کراست ز بوی سیب زنخدان دماغ می دزدم

7 دگر عجب گل داغی به دستش افتاده است ز صائب این گهر شب چراغ می دزدم