مشو از می گران، ترسم سبکدستان از صائب تبریزی غزل 1406

1 مشو از می گران، ترسم سبکدستان ربایندت به زور می چو مینا از میان مستان ربایندت

2 فریب عالم آب از سبک مغزی مخور چون کف که از آغوش هم، چون موج، تردستان ربایندت

3 مشو چون غنچه از افسون باد صبحدم خندان که کودک مشربان چون گل ازین بستان ربایندت

4 اگر از باده گلگون چنین سرشار خواهی شد ز دست یکدگر چون جام می مستان ربایندت

5 ازان بی پرده چون صائب نصیحت می کنم انشا که می ترسم به مکر و حیله و دستان ربایندت