گر شوی با خبر از سوز دل از صائب تبریزی غزل 5608

1 گر شوی با خبر از سوز دل بیتابم دم آبی نخوری تا نکنی سیرابم

2 محرمی نیست در آفاق به محرومی من عین دریایم و سرگشته تر از گردابم

3 شور من حق نمک بر همه دلها دارد نیست ممکن که فراموش کنند احبابم

4 بس که آلوده عصیان شده ام، می ترسم که درین گرد زمین گیر شود سیلابم

5 نبض من چون رگ سنگ است ز جستن ایمن بس که سنگین شده ز افسانه غفلت خوابم

6 خامشی داردم از مردم کج بحث ایمن نیست چون ماهی لب بسته غم قلابم

7 برگ عیش است مرا باعث غفلت صائب همچو نرگس برد ایام بهاران خوابم