1 گر تو ای سرو روان خواهی هم آغوشم شدن از مروت نیست اول رهزن هوشم شدن

2 برگ عیش من نخواهد جز کف افسوس بود گر به این شرم و حیا خواهی هم آغوشم شدن

3 روی گرم عشق خونم را به جوش آورده است کی تواند سرد مهری مانع جوشم شدن؟

4 اینقدر استادگی ای سنگدل در کار نیست می تواند جلوه ای غارتگر هوشم شدن

5 صبح بیداری شود گفتم مرا موی سفید من چه دانستم که خواهد پنبه گوشم شدن

6 آن فرامشکار هم می کرد صائب یاد من گر میسر می شد از خاطر فراموشم شدن